مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق تهران، استفاده ۶۷ درصدی مشترکان از اپلیکیشن «برق من» را نشانه استقبال از دستاوردهای صنعت برق دانست و از همکارانش قدردانی کرد. اما این رویکرد، نمونهای از مزاح بیپایان است که مسئولان ابتدا محدودیتهایی برای مردم ایجاد میکنند و سپس از آنها دستاوردی میسازند؛ در حالی که واقعیت، رنج شهروندان از خاموشیهای مکرر است.
استفاده اصلی از «برق من»: اطلاع از خاموشیها
اگرچه ۶۷ درصد استفاده در سطح شهر، دستاوردی به نظر میرسد، اما بخش عمده آن برای مشاهده جدول خاموشیهاست – خاموشیهایی که مستقیماً به مدیریت نهاد مربوطه مربوط میشود و خسارتهای فراوانی به بار آورده است. نظرسنجی دیجیاتو با ۲۵۰۰ پاسخ در تلگرام و ۲۷۰۰ پاسخ در اینستاگرام نشان میدهد:
- ۴۶ درصد در تلگرام و ۵۶ درصد در اینستاگرام برای اطلاع از خاموشیها استفاده میکنند.
- ۵۰ درصد در تلگرام و ۴۱ درصد در اینستاگرام اصلاً از اپ استفاده نمیکنند.
- تنها ۱ درصد برای سایر موارد.
علاوه بر این، اپلیکیشن با مشکلات فنی مانند باگهای متعدد روبرو است و مدتی پیش حتی اسکرینشات از جدول خاموشیها را مسدود کرده بود – محدودیتی که با وساطت مرکز اطلاعرسانی ریاستجمهوری رفع شد.
دستاوردسازی از رنج مردم
مدیرعامل برق تهران تنها مسئول نیست که از مشکلات ایجادشده، دستاورد میسازد. نمونههای مشابه فراوان است: فیلترینگ شبکههای اجتماعی و سپس ارائه اینترنت طبقاتی به عنوان موفقیت؛ ممنوعیت واردات لوازم خانگی و جشن گرفتن رکورد فروش داخلی. این الگو، رنج واقعی مردم را نادیده گرفته و خشم شهروندانی را که به نیازهای اساسی (هرم مازلو) رسیدهاند، شعلهور میکند. تبعات این خشم در جامعه مشهود است.
به قول سعدی: «نه هر سخن که برآید بگوید اهل شناخت». اگر عذرخواهی ممکن نیست، حداقل از دستاوردسازی از رنج مردم خودداری شود.

